prefabrykacja ’60

ok. 1965–1970 – W. Gomułka, unifikacja warszawska 2
radykalne oszczędności, budownictwo prefabrykowane – narzucone katalogowe budynki

elewacje:
-
monotonne i powtarzalne
-
okna różnej wysokości
i szerokości -
balkony małe lub brak,
rzadko loggie lub portfenetry -
proste, bez załamań
-
ocieplone i otynkowane

budynki:
-
niskie (4 p.) i wysokie (10 p.)
-
niskie klatkowce
i wysokie korytarzowce -
kształt prostopadłościanu
-
technologia wielkopłytowa
(pierwsze, lokalne systemy),
także wielkoblokowa -
katalogowe, ustandaryzowane segmenty budynków w ramach
unifikacji warszawskiej 2

przestrzenie:
-
budynki prostopadle do ulic,
równolegle do siebie lub nieregularnie rozmieszczone -
przestrzenie podłużne między budynkami, także otwarte
-
tereny zielone małe
i także większe,
często asfaltowe placyki -
wnętrze często wolne
od ruchu kołowego -
niskie i wyższe pawilony,
budynki garażowe, parkingi